سیلوی اهواز در سال ۱۳۱۵ طراحی و در سال ۱۳۱۹ با هزینه ای برابر با ۱۵ میلیون ریال ساخت آن به پایان رسید. فرم بنا و شیوه قرارگیری آن در ساحل و چشم انداز زیبای کارون به خصوص اتصال آن به برجی که در آب رودخانه احداث شده ، به عنوان یک نماد شهری یکی از جاذبههای تاریخی این شهر محسوب می شود.
ساختمان اصلی بنا شامل ۶۰ استوانه ذخیره غلات است که در ۳ ردیف ۲۰ تایی احداث شده و این مخازن ذخیره را یک ساختمان مستطیل شکل با بازشو‌های متعدد احاطه کردهاند و در بالای استوانهها ساختمان مستطیل دیگری با سقف شیروانی دیده میشود.
ارتفاع مجموعه اصلی سیلو ۵۱ متر بوده و یک برج ۴ طبقه که در زیر آن زیرزمینی احداث شده است و در سمت شمال سیلو و با ارتفاعی بیش از ساختمان اصلی به آن متصل است و یک تونل به طول ۱۴۵ متر و به عرض ۸۲/۲ متر به آن متصل میشود که گندمها را به وسیله نوار نقاله از سیلو به برجی که در ساحل رودخانه قرار دارد و سپس به کشتی منتقل میکرده است. سیلوی اهواز به واسطه موقعیت جغرافیایی آن که در ساحل غربی رود کارون و در حریم این رودخانه قرار دارد یکی از مراکز مهم و استراتژیک ذخیره سازی گندم در کشور محسوب می شود . این سیلو به ۳ راه آبی (رود کارون)، شوسه و راه آهن دسترسی دارد و به عنوان محل صادرات گندم در منطقه جنوب کشور به کشور‌های همسایه حائز اهمیت فراوان بوده است.
مصالح به کار رفته برای ساخت این سازه از دیوار‌های پیش ساخته بتنی مسلح ساخته شده و جنس درب ها و پنجره نیز چوبی است، ضمن اینکه چندین ساختمان مستطیل شکل اداری و صنعتی به صورت متصل و یا جدا از بنا در محوطه سیلو قرار دارد و جزو مجموعه سیلوی بزرگ اهواز محسوب میشوند.
بنای صنعتی سیلوی اهواز که به عنوان اثر شاخص کلانشهر اهواز در تاریخ معاصر و شکل‌گیری شهر مدرن از آن یاد میشود با تأیید کارشناسان سازمان میراث فرهنگی در فهرست آثار ملی ایران با شماره ۳۲۱۶۲ ثبت شده است.